środa, 24 lipca 2013

Seans XCII „Znów miłość”


Witajcie słuchacze i czytacze.
Dziś po raz kolejny wracamy do tematu miłości, bo okazuje się on być niewyczerpany.



We'd go to a party
And everyone turns to see
This beautiful lady is walking around with me
And then she asked me do you feel alright
And I say yes
I feel wonderful tonight

I feel wonderful
because I see the love light in your eyes
And the wonder of it all
Is that you just don't realize
How much I love you





Cos I'm still waiting to be loved
I'm still hoping there's enough
The constant wanting to be loved
Welcome to the planet earth
Welcome to the heroes call
This is a thing called birth
C'mon remember you knew it all
There's no love from someone else
If I can't love myself
And I'm still waiting
To be loved
Loved
I'm still waiting




Love me, love me, love me, say you do
Let me fly away with you
For my love is like the wind, and wild is the wind
Wild is the wind
Give me more than one caress, satisfy this hungriness
Let the wind blow through your heart
For wild is the wind, wild is the wind

You touch me,
I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You're spring to me, all things to me
Don't you know, you're life itself!




Lovin' you is easy 'cause you're beautiful
Makin' love with you is all I want to do
Lovin' you is more than just a dream come true
And everything that I do is out of lovin' you

No one else can make me feel the colors that you bring
Stay with me while we grow old
And we will live each day in springtime
Lovin' you has made my life so beautiful
And every day of my life is filled with lovin' you
Lovin' you I see your soul come shining through
And every time that we ooooh
I'm more in love with you





Trudno tak razem być nam ze sobą
bez siebie nie jest lżej

Ulice odbijają szary smutek nieba
w sercu czuję chłód samotnej nocy
zapach czarnej kawy
filiżanki ciepło
jak przystań gdy wokół
burzy się szaleństwo

Zasłonięte okna
cieniste podwórza
tych cichych dramatów
sceny nie zliczone
gdy sił mi brak śnię
o słonecznych czasach
tak wspólnie z tobą spędzanych

Trudno tak razem być nam ze sobą
bez siebie nie jest lżej
lecz trzeba nam
trzeba dbać o tą miłość
nie wolno stracić jej
nam nie wolno stracić jej



All of these insurmountable tasks
That lay before me
All of the firsts
And the definite lasts
That lay in store for me


There was a time
When all on my mind was love
Now I find
That most of the time
Love's not enough
In itself



She's like the wind through my tree
She rides the night next to me
She leads me through moonlight
Only to burn me with the sun
She's taken my heart
But she doesn't know what she's done


Feel her breath on my face
Her body close to me
Can't look in her eyes
She's out of my league
Just a fool to believe
I have anything she needs
She's like the wind

I look in the mirror and all I see
Is a young old man with only a dream
Am I just fooling myself
That she'll stop the pain
Living without her
I'd go insane




The whispers in the morning
of lovers sleeping tight
Are rolling by like thunder now
as I look in your eyes
I hold on to your body
and feel each move you make
Your voice is warm and tender
A love that I could not forsake

'Cause I am your lady
and you are my man
Whenever you reach for me,
I'll do all that I can

Even though there may be times
It seems I'm far away
But never wonder where I am
'Cause I am always by your side



There's a calm surrender
To the rush of day,
When the heat of a rolling wind
Can be turned away

An enchanted moment,
And it sees me through
It's enough for this restless warrior
Just to be with you

And can you feel the love tonight?
It is where we are
It's enough for this wide-eyed wanderer
That we got this far

And can you feel the love tonight,
How it's laid to rest?
It's enough to make kings and vagabonds
Believe the very best




I guess this time you're really leaving
I heard your suitcase say goodbye
Well as my broken heart lies bleeding
You say true love its suicide
You say you've cried a thousand rivers
And now you're swimming for the shore
You left me drowning in my tears
And you won't save me anymore
I'm praying to God you'll give me one more chance girl

I'll be there for you, these five words I swear to you
When you breathe, I wanna be the air for you
I'll be there for you
I'd live and I'd die for you
I'd steal the sun from the sky for you
Words can't say what love can do
I'll be there for you



Tell her I´ll be waiting
In the usual place
With the tired and weary
There´s no escape
To need a woman
You´ve got to know
How the strong get weak
And the rich get poor
You´re running with me
Don´t touch the ground
We´re restless hearted
Not the chained and bound
The sky is burning
A sea of flame
Though your world is changing
I will be the same
The storm is breaking
Or so it seems
We´re too young to reason
Too grown up to dream
Now spring is turning
Your face to mine
I can hear your laughter
I can see your smile
No I can´t escape
I´m a slave to love



wtorek, 16 lipca 2013

Seans XCI "Urodziny"

Witajcie słuchacze i czytacze.

Tak oto minął kolejny rok i mój blog obchodzi już drugie urodziny. :)
Zatem - urodzinowa piosenka. :)




A teraz zapraszam na coś słodkiego. :)




No i jeszcze zaśpiewajmy po raz drugi, jako że to drugie urodziny. :)







poniedziałek, 8 lipca 2013

Seans XC „Mandarynkowy sen”


Witajcie słuchacze i czytacze.
Tangerine Dream – niemiecki zespół rockowy grający muzykę elektroniczną, założony w 1967 roku przez Edgara Froese. W ciągu swego istnienia zespół wielokrotnie zmieniał skład, z wyjątkiem samego Froese, który w zespole pozostaje do dziś. We wczesnym okresie członkiem Tangerine Dream był perkusista i kompozytor Klaus Schulze, ale najtrwalsza była formacja z połowy lat 70. – klawiszowe trio w składzie: Edgar Froese, Christopher Franke, Peter Baumann. Z początkiem lat 80. Baumanna zastąpił Johannes Schmoelling; także ten skład utrzymał się dość długo i był bardzo twórczy.




Edgar Froese przyjechał do Berlina Zachodniego w połowie lat 60. by studiować sztukę. Wśród wielu zajęć rzeźbił pod kierunkiem Salvadora Dalí. Jego pierwszy, rhythmandbluesowy zespół The Ones stopniowo rozpadł się po wydaniu zaledwie jednego singla, a Froese zwrócił się w stronę muzyki eksperymentalnej, występując z różnymi muzykami. Większość tych występów odbywała się w sławnym klubie nocnym The Zodiac, choć zespół Edgara Froese został także zaproszony do grania dla jego dawnego nauczyciela, Salvadora Dalí. W czasie tych występów muzyka mieszała się z literaturą, malarstwem, wczesną postacią multimediów i wieloma innymi formami sztuki. Uwagę publiczności przyciągały jedynie najdziwaczniejsze pomysły, co Froese podsumował: "Możliwości artystyczne często kryją się w absurdzie". W miarę jak przez zespół przewijali się kolejni członkowie, jego muzyka zdradzała coraz wyraźniejsze wpływy surrealizmu, a zespół przybrał ostatecznie surrealistyczną nazwę Tangerine Dream.
Froese fascynował się technologią i wykazywał spory talent w jej wykorzystywaniu do tworzenia muzyki. Konstruował instrumenty, a gdziekolwiek się udał, nagrywał na magnetofonie odgłosy otoczenia, by później wykorzystać je w swojej muzyce. Jego wczesna działalność z wykorzystaniem pętli taśmowych i innych źródeł powtarzających się dźwięków bezpośrednio poprzedziła w czasie narodziny sekwencera, którego Froese nie omieszkał w krótkim czasie włączyć do swojego instrumentarium.



Najbardziej godna uwagi była współpraca Edgara Froese z Chrisem Franke. Franke przeszedł do Tangerine Dream w 1970 roku z zespołu Agitation Free by zastąpić grającego na perkusji Klausa Schulze, a ostatecznie stał się sekwencerowym guru Tangerine Dream. To za jego sprawą centralnym elementem w muzyce zespołu stały się rytmiczne, pulsujące motywy syntezatorowe. Niemal dwie dekady później, bo w 1987 roku, Franke opuścił Tangerine Dream z powodu różnic w koncepcjach artystycznych. Dla wielu fanów Chris Franke był sercem zespołu z racji jego biegłości w operowaniu sekwencerem, a luka, jaką po sobie zostawił, wydaje się wciąż niewypełniona.
W zespole przez dłuższe okresy grali także: Peter Baumann (1972-1977), który później założył wytwórnię płytową Private Music, dla której zespół nagrywał w latach 1988-1991; Johannes Schmoelling (1980-1985); Paul Haslinger (1986-1990); syn Edgara, Jerome (1990-2007). Obecnie Tangerine Dream to duet Edgar Froese - Thorsten Quaeschning, z którym okazjonalnie współpracują muzycy sesyjni.
W Tangerine Dream pojawiali się na krótko także inni muzycy. W odróżnieniu od muzyków sesyjnych, mieli oni swój wkład w twórczość zespołu. Pięciu najważniejszych spośród nich to Steve Schroyder (organy, 1971-72), Michael Hoenig (zastąpił Baumanna w trakcie trasy koncertowej w Australii w 1975 oraz podczas jednego koncertu w Londynie w tym samym roku), Steve Jolliffe (instrumenty dęte drewniane i śpiew na „Cyclone” i w trakcie promującej album trasy; wcześniej przez krótki czas grał w TD w 1969), Ralf Wadephul (skomponował jeden utwór z „Optical Race” i występował z zespołem podczas trasy promującej album) oraz Linda Spa (saksofonistka; pojawiła się na wielu albumach i koncertach z lat 1990-1996, a później od 2005 roku).


Pierwszy album Tangerine Dream, „Electronic Meditation”, był kolażem dźwiękowym, w którym wykorzystano dostępne ówcześnie środki techniczne – nie było wśród nich syntezatorów, późniejszego podstawowego elementu instrumentarium zespołu. Album jest zapisem współpracy Edgara Froese, Klausa Schulze i Conrada Schnitzlera. Został wydany w 1970 roku przez wytwórnię Ohr i zapoczątkował tzw. "okres różowy" ("Pink Years"; logo wytwórni miało formę różowego ucha). Począwszy od drugiego albumu, „Alpha Centauri”, zespół funkcjonował najczęściej jako duet lub trio instrumentów elektronicznych, uzupełnionych o gitarę (Froese), perkusję (Franke); czasami w zespole pojawiali się też gościnnie muzycy grający na innych instrumentach. W tym okresie zespół szczególnie intensywnie wykorzystywał mellotron. Większość albumów była czysto instrumentalna – dwa późniejsze albumy, na których pojawił się śpiew z konkretnym tekstem, „Cyclone” (1978) i „Tyger’ (1987), spotkały się z dezaprobatą ze strony fanów. Choć okazjonalnie na płytach Tangerine Dream pojawiał się wokal, np. w utworze "Kiew Mission" (Exit, 1981), zespół dopiero ostatnio powrócił do dłuższych form tekstowych, w muzycznej trylogii „The Divine Comedy”, opartej na Boskiej Komedii.
Albumy Tangerine Dream z wczesnego "okresu różowego" (ang. "Pink Years") miały kluczowe znaczenie dla rozwoju tzw. Krautrocka.



W 1973 roku Tangerine Dream podpisali kontrakt z nowo powstałą Virgin Records. Wkrótce później wydali album „Phaedra”, nieziemską impresję dźwiękową, która niespodziewanie dotarła do 14. miejsca na liście najpopularniejszych albumów w Wielkiej Brytanii, stając się jednym z pierwszych autentycznych przebojów Virgin. „Phaedra” była pierwszym komercyjnym wydawnictwem, w którym wykorzystano sekwencery, i była zalążkiem brzmienia nie tylko Tangerine Dream. Tytułowy utwór był niejako szczęśliwym zrządzeniem losu – zespół eksperymentował w studiu ze świeżo nabytym syntezatorem VCS 3 i tak się złożyło, że akurat włączone było nagrywanie. Muzycy postanowili zachować rezultat eksperymentów, po czym dodali nagrania z udziałem melotronu i fletu. Kapryśny VCS 3, jak wiele wczesnych syntezatorów, był tak czuły na zmiany temperatury, że jego oscylatory mocno się rozstrajały w miarę rozgrzewania się sprzętu, co wyraźnie słychać w ostatnim utworze. Płyta zapoczątkowała tzw. "okres virginowski" ("Virgin Years"). Albumy z "okresu virginowskiego"  i późniejsze dały podwaliny dla gatunku new age.


W latach 80., wraz z innymi pionierami muzyki elektronicznej, jak Jean-Michel Jarre czy Mike Oldfield, zespół zaczął stosować – wtedy jeszcze stanowiącą nowość – technologię cyfrową, która radykalnie zmieniła brzmienie syntezatorów. Technicznej biegłości i rozległemu doświadczeniu z własnoręcznie budowanymi instrumentami z wczesnego okresu działalności, a także niekonwencjonalnymi sposobami wydobywania dźwięków, muzycy zawdzięczali zdolność do wykorzystania nowej technologii do tworzenia nowatorskiej muzyki. Wprawdzie współczesnemu słuchaczowi albumy z tamtego okresu mogą nie wydawać się szczególnie odkrywcze, jednak tylko dlatego, że zastosowana wówczas przez zespół technologia jest dziś niemal wszechobecna.

W latach 70. i 80. zespół występował na szeroką skalę. Na koncertach prezentowany był w znacznej mierze materiał niedostępny w wersji studyjnej, często improwizowany, co prowadziło do powstawania licznych bootlegów. Zespół znany był z bardzo głośnych i długich występów. Muzycy wydali szereg albumów koncertowych. Na niektórych z nich można usłyszeć materiał "w opracowaniu", który później miał się stać podstawowym elementem nagrań studyjnych. Jednym z przykładów jest Pergamon – zapis koncertu w Berlinie Wschodnim krótko po przyjęciu do zespołu Johannesa Schmoellinga, z którego wiele motywów znalazło się później na płycie „Tangram”.
Najwcześniejsze koncerty Tangerine Dream były z dzisiejszego punktu widzenia dość nudne od strony wizualnej – trzech mężczyzn siedzących godzinami nieruchomo przy olbrzymich szafach z elektroniką pospinaną kablami i mrugającymi gdzieniegdzie światełkami. Niektóre występy odbywały się nawet w zupełnej ciemności! Z upływem czasu i postępem technologii koncerty stały się bardziej wyszukane, wykorzystując efekty wizualne, oświetlenie, lasery, środki pirotechniczne i wyświetlane obrazy. Podczas amerykańskiej trasy w 1977 roku wykorzystywano pełnowymiarowy system Laserium.



Po występie w Berlinie Wschodnim w 1980 roku, kiedy to Tangerine Dream stali się jednym z pierwszych znaczących zachodnich zespołów, jakie wystąpiły w krajach komunistycznych, zespół zyskał ogromną popularność za żelazną kurtyną. W Polsce wczesnych lat 80. byli jednym z najpopularniejszych zespołów, a ich występ w Warszawie uwieczniony został na dwupłytowym albumie „Poland”. Abstrakcyjny charakter muzyki i zasadniczo brak tekstu nie przyciągał uwagi państwowej cenzury, czego nie można było powiedzieć o wielu innych zespołach zachodnich. Album „Poland” był pierwszym wydanym przez wytwórnię Jive Electro, rozpoczynając tym samym "okres niebieski" ("Blue Years"), jest też moim ulubionym albumem grupy.



W latach 80. grupa nagrała muzykę do ponad dwudziestu filmów. Edgar Froese interesował się tą dziedziną od końca lat 60. W wielu przypadkach zespół wykorzystywał fragmenty płyt studyjnych lub kompozycje będące aktualnie w przygotowaniu do wydania. Przykładem może być podobieństwo pomiędzy "Igneous" z albumu „Thief” (muzyka do "Złodzieja" Michaela Manna) i "Thru Metamorphic Rocks" z „Force Majeure”. Po raz pierwszy muzyka Tangerine Dream pojawiła się w telewizji, gdy do serialu „Streethawk” wykorzystano fragmenty z nagrywanego właśnie albumu „Le Parc”. Do bardziej znanych ścieżek dźwiękowych należą Sorcerer ("Cena strachu"), The Keep ("Twierdza"), Risky Business ("Ryzykowny interes") i Legend ("Legenda"). Płyty zespołu z muzyką filmową bywają równie udane i popularne, co normalne albumy studyjne, a wielu fanów odkryło Tangerine Dream właśnie poprzez kino lub telewizję.



W przeszłości zespół był związany kontraktami z wytwórniami Ohr, Virgin, Jive Electro, Private Music i Miramar, a część muzyki filmowej wydawana była przez Varese Saraband. W 1996 roku muzycy założyli własną wytwórnię – TDI. Późniejsze płyty nie są zwykle dostępne w zwykłej sprzedaży, a nabyć je można wysyłkowo. Dotyczy to również nagrań z Miramar, prawa do których zespół odkupił. Właścicielem nagrań z katalogów Ohr i Jive Electro (okresy "różowy" i "niebieski") jest obecnie Sanctuary Records.
Edgar Froese wydał także szereg płyt solowych, podobnych w charakterze do twórczości Tangerine Dream. Dla fanów grupy interesujące mogą być także dzieła solowe Christophera Franke, Johannesa Schmoellinga, Klausa Schulze, Michaela Hoeniga i Paula Haslingera.
Do 2005 roku Tangerine Dream to Edgar i Jerome Froese, z którymi na koncertach i w studiu grają głównie Iris Camaa i Linda Spa. W tym roku do zespołu dołączył Thorsten Quaeschning, który w przeciwieństwie do zapraszanych muzyków studyjnych i koncertowych, był również współkompozytorem muzyki na kolejnych albumach studyjnych. W 2007 roku Jerome Froese ostatecznie odchodzi z grupy i koncentruje się na karierze solowej. Od tego momentu, za brzmienie i kompozycje Tangerine Dream odpowiedzialni są Froese i Quaeschning.




Skład:
Peter Baumann instrumenty klawiszowe
Christopher Franke instrumenty klawiszowe, perkusja
Edgar Froese instrumenty klawiszowe, gitara, gitara basowa,
Jerome Froese instrumenty klawiszowe
Lanse Haprhash instrumenty klawiszowe
Paul Haslinger instrumenty klawiszowe
Kurt Herkenberg śpiew, gitara basowa
Michael Hoenig instrumenty klawiszowe
Volker Hombach instrumenty klawiszowe
Steve Jolliffe śpiew, saksofon, flet, instrumenty klawiszowe
Klaus Krieger perkusja
Johannes Schmoelling instrumenty klawiszowe
Conrad Schnitzler instrumenty klawiszowe
Steve Schroyder instrumenty klawiszowe,
Klaus Schulze perkusja
Linda Spa saksofon, instrumenty klawiszowe.
Iris Camaa instrumenty perkusyjne
Thorsten Quaeschning instrumenty klawiszowe, instrumenty smyczkowe




Dyskografia:
Granica pomiędzy studyjnymi i koncertowymi albumami Tangerine Dream nie jest wyraźna. Albumy oznaczone jako koncerty często zawierają uzupełnienia dograne w studiu. Skrajnym przypadkiem jest wydawnictwo „Live Miles”, którego mniej niż 1/3 rzeczywiście pochodzi z koncertów. Jako, że albumy koncertowe zespołu zawierają w znacznej części muzykę nie pochodzącą z płyt studyjnych, rozróżnienie na płyty studyjne i koncertowe jest w wypadku Tangerine Dream mało użyteczne. Dopiero w ostatnim okresie (od 1997) zespół zaczął wydawać "zwykłe" albumy koncertowe, czyli takie, na których gra głównie utwory z wcześniejszych płyt studyjnych.
1968-1973 Times S' Breath – Bootleg
1970 Electronic Meditation
1971 Alpha Centauri
1972 Zeit (Largo in 4 Movements)
1973 Atem
1974 Phaedra
1974 Phadream – Bootleg
1975 Rubycon
1975 Ricochet
1975 Sorcerer
1975 Mare Australis – Bootleg
1975 ILLumination Of Icon – Bootleg
1976 Stratosfear
1977 Encore
1978 Cyclone
1979 Force Majeure
1980 Tangram
1980 Quichotte
1981 Exit
1982 White Eagle
1982 Thief
1982 Logos – live at the Dominion
1982 Argos (Bootleg)
1983 Wavelength
1983 Hyperborea
1983 Risky Business
1984 Poland – the Warsaw Concert
1984 Firestarter
1984 Flashpoint
1984 Heartbreakers
1985 Le Parc
1985 Legend
1985 Pergamon – live at the Palast der Republik (reedycja Quichotte)
1985 Shy People
1985 Forbidden – Soundtrack Bootleg
1986 Green Desert (nagrana w 1973)
1986 Underwater Sunlight
1987 Tyger
1987 The Collection
1987 Near Dark
1987 Three O'Clock High
1987 Deadly Care (Soundtrack)
1988 Canyon Dreams
1988 Live Miles
1988 Dead Solid Perfect
1988 Optical Race
1989 Lily on the Beach
1989 Miracle Mile (Soundtrack)
1990 Melrose
1990 Dead Solid Perfect
1990 Destination Berlin (Soundtrack)
1990 Rumpelstiltskin (Soundtrack)
1990 In den Garten Pharaos/Bicycle Race (Bootleg)
1991 The Man Inside
1992 Tyger (przeróbka)
1992 Rockoon
1992 Live In America)
1992 Rockoon – Singel
1992 Quinoa
1993 220 volt live
1993 Antarktis-Live (Bootleg)
1994 Turn of the Tides
1994 Catch me if you can (Soundtrack)
1994 Tangents Box Set – 5 CD
1995 Tyranny of Beauty
1995 The Dream Mixes (single-disc-edition)
1995 The Dream Mixes
1996 Goblins' Club
1996 Zoning (Video Soundtrack)
1997 TimeSquare – Dream Mixes 2
1997 Limited World Tur Edition (5000 egzemplarzy)
1997 Tournado
1998 Ambient Monkeys
1998 Atlantic Walls (Live)
1998 Atlantic Bridges (Live)
1998 Dream Encores
1998 The Hollywood Years 1
1998 The Hollywood Years 2
1998 Electrobeats (Bootleg Radio)
1998 Oasis (Video Soundtrack)
1998 Quinoa Extended
1998 Transsiberia
1999 Valentine Wheels (live 1997)
1999 Sohoman (live in Sydney, 1982)
1999 What a Blast! (Soundtrack)
1999 Architecture in Motion (Soundtrack) (ta sama zawartość co What A Blast z pominięciem 1 utworu)
1999 Mars Polaris (Muzyka do programu NASA)
1999 Great Wall of China
2000 Tang-Go
2000 Soundmill Navigator
2000 Antique Dreams (Kompilacja)
2000 The Seven Letters from Tibet
2001 Dream Mixes 3 – The Past Hundred Moons
2002 Inferno (Dante Alighieri – La Divina Commedia)
2003 The Melrose Years
2003 Mota Atma (Soundtrack)
2003 Rockface – 2CD Live 1988
2003 Dream Mixes 4 BONUS CD
2004 Dream Mixes 4
2004 Introduction To Tangerine Dream
2004 Purgatorio
2005 Journey Through a Burning Brain (Anthology)
2005 Live Miles
2005 East – Live 1990
2005 Cleveland 1986
2005 Brighton 1986 Live
2005 Kyoto
2005 Phaedra 2005
2005 Jeanne D'Arc
2005 Rocking Mars 2 CD
2005 Space Flight Orange - Limited Edition
2006 Td Plays Td
2006 Metaphor – Singel - Limited Edition
2006 Blue Dawn (Edgar Froese & Ralf Wadepfuhl) (2006)
2007 Madcap's Flaming Duty
2007 Springtime In Nagasaki – Part One
2007 Summer In Nagasaki – Part Two
2007 Ocean Waves Collection
2007 Cyberjam Collection
2007 Silver Siren Collection – Antique Dreams vol.2
2007 Tangines Scales – Antique Dreams vol.3
2007 Dream Mixes 2.1
2007 Booster – Singles Collection – 2CD
2007 One Times One
2007 Bells Of Accra – Singel
2007 Sleeping Watches Snoring In Silence – Singel (Collector's edition - limitowana)
2007 One Night In Space – Singel
2008 Purple Diluvial
2008 The Anthology Decades - The Space Years - Vol. 1
2008 Views From A Red Train
2008 Tangram 2008
2008 Hyperborea 2008
2008 Das Romantische Opfer
2008 Fallen Angels
2008 Autumn In Nagasaki - Part Three
2008 Booster II – Singles Collection – 2CD
2008 Choice -
2011 Finnegans Wake - James Joyce

Wideografia:
1983 Live in Warszawa (koncert z 10.12.1983)
1992 Live in America
1999 The Video Dream Mixes
2006 Live at the Tempodrom
2008 The Epsilon Journey
2008 Loreley
2009 Rocking Out The Bats